หล่อแค่ไหนก็ไม่รัก หนึ่งในชุดชิคาโกสตาร์ของ ซูซาน เอลิซาเบ็ธ ฟิลลิปส์ ซึ่งเปลี่ยนมือมาแปลโดยบลิส แม้ยังคงความวาบหวิวอยู่บ้างแต่อดนึกไม่ได้ว่าถ้าแก้วกานต์แปลจะออกมาแบบไหน
ถ้าดูจากเรื่องย่อจะเห็นว่าเน้นไปที่การไว้เชิงระหว่างสองหนุ่มสาวที่ร่วมเดินทางกันโดยบังเอิญ แต่เอาเข้าจริงกลายเป็นนวนิยายเชิงสังคมที่พูดถึงประเด็นครอบครัวอย่างเข้มข้น เต็มไปด้วยเนื้อหาเรียกน้ำตา แต่กลับเฮฮาจนอดหัวเราะไม่ได้
แค่เปิดเรื่องก็ขำนางเอกแล้ว กับชุดตุ๊กตาบีเวอร์ที่หางคอยตีขึ้นมาฟาดตลอด แล้วเมื่อถอดชุดบีเวอร์ออก นางเอกของเราก็ยังแต่งตัวไกลกับคำว่าดูดี แต่พระเอกสุดหล่อก็ยังติดอกติดใจ และยอมแพ้ในความแปลกของหล่อน
ตัวละครที่ตามมาอย่างแม่และน้องสาวของพระเอกทำให้บทของนางเอกดูดีมีคุณค่ามากกว่าหวังพึ่งพาเขาไปวันๆ และทำให้รู้สึกไม่น้ำเน่ากับความซินเดอเรลลาด้วย
นอกจากนี้เนื้อหาหลายๆส่วนยังชักจูงในประเด็น "ไม่คุ้มที่จะสำส่อน" ซึ่งถ้าคนที่เข้าใจนิยายโรมานซ์ผิดๆมาตลอดได้อ่านจะเข้าใจดีขึ้นว่านิยายแนวนี้ไม่ได้เป็นสื่ออันตรายแต่อย่างใด
ปล.แม้ส่วนตัวจะชอบบรรยากาศชิกลิท แต่ระดับการแปลทำให้เสียดายเหมือนกันที่ไม่ใช่แก้วกานต์ทำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น